(Dening : Fitria Kurnia Dewi - Pembina : Arinis Shofifah,S.Pd)
Awan iku, Surti dijak bojone lunga
menyang kutha. Tarjo, jenenge bojone Surti. Deweke budal menyang kuta numpak
sepedah montor.
“Mas,
sepedahe apa wis sampean isi bensin?” pitakone Surti marang Tarjo (bojone).
“Wis Dek.
Isuk mau wis takisi ning pom kanthi bek.” Wangsulane Tarjo.
“Oo, ya
wis. Lha surat-surat sepedah montore wes lengkap apa durung? Aja nganti ana
sing keri lho Mas!”
“Wis Dek
wis! Sampean kok dungaren ngelingna aku masalah ngono kuwi dhik? Biasane kok
ora ngurusi apa-apa!” pitakone Tarjo bingung ngerti tingkah polahe Surti ora
kaya biasane.
“Kena
apa to Mas? Aku ngene iki kan ya pengen dadi bojo sing bisa ngilingake bojone
supaya ora ana kedadean sing ora dikarepi.”
“Oalah
ngunu to Dek! Ya wis nek ngono, helm e ndang dijupuk terus ayo budhal mumpung
durung udan. Biasane jam-jam sakmene iku wayahe udan.”
“Iya
Mas.”
Deweke
budal. Surti lungguh neng mburine Tarjo karo cekelan raket banget. Ing tengah
dalan Surti ngrasa sumuk lan panas. Awan iku ora kaya awan sing biasane.
Biasane saben awan udan, nanging awan iki kok ora udan.
Surti
wis ora betah, dheweke langsung nyopot helm sing ana ing sirahe.
“Priittt
priitt priitt” swara sempritane pak polisi muni.
“Loh
Mas? Ana apa iki? Kok akeh polisi ning kene?” pitakone Surti bingung.
“Oalah,
ana oprasi lalu lintas iki Dek. Wis gak usah wedi, surat-surate wis lengkap
kok!”
“Iya
Mas.”
Polisi
iku marani Tarjo lan Surti.
“Sugeng
siyang pak!” salame polisi iku marang Tarjo lan Surti.
“Sugeng
siyang! Wonten napa nggih pak pol?” pitakone Tarjo.
“Panjenengan
kula tilang pak!” wangsulane polisi kanthi teges.
“lho
pak pol? kula salah napa? Surat-surat sampun lengkap, spion sepedah nggih
lengkap, kula nggih mbekta helm. Salah kula napa pak pol?”
Tarjo
kaget banget. Deweke ora ngrasa salah nanging kok ditilang? Dheweke bingung.
Surti ya melu kaget. Deweke ya ora ngrasa salah.
“Nggih
pak pol, bojo kula salah napa kok sampek panjenengan tilang?”
“Bojone
panjenengan niku boten salah bu. Sing salah niku panjenengan!” cethane pak
polisi.
“Kula?
Lho kula salah napa pak pol?” Surti kaget, deweke bener-bener oara ngrasa salah.
“Panjenengan
mbekta helm napa boten bu?”
“Nggih
mbekta to pak pol. Lha niki lak helm kula!” Surti nduding helm e.
“Helm e
panjenengan kok boten didamel bu? Kok mung digawa tok? Punapa bu?”
“Kula
sumuken pak pol! Hawane wis panas malah nggawe helm pisan, nggih kula copot
mawon.” Jelase Surti.
“Lha
niku bu, salahe panjenengan nggih niku! Panjenengan mbeta helm nanging kok boten
didamel. Saumpama ana kedadean ingkang boten dikarepi pripun?” pituture pak
polisi.
“Oo,
nggih pak pol, sepuntene kula boten matuhi aturan-aturan lalu lintas! Kula
boten mbaleni niki malih kok pak! matur suwun sampun diilingake!”
Surti
lagi sadhar yen dheweke salah lan ora bakal mbaleni kedadean iku maneh.